Harran

Fotki niech wszystko opowiedzą, a wikipedia objaśnie:-)

Harran, Charan albo Carrhae – stanowisko archeologiczne na terenie starożytnego miasta w południowo-wschodniej Turcji, około 40 kilometrów na południowy wschód od Şanlıurfa.


Miasto pierwszy raz wzmiankowane jest w tekstach z Mari z XVIII w. p.n.e. W czasach świetności Harran kontrolował skrzyżowanie dróg z Damaszku, Niniwy i Karkemisz (niedaleko dzisiejszego Dżerablus). Harran pojawia się jako Harranu (akad. Droga) w asyryjskich inskrypcjach za króla Tiglatpilesara I około XI wieku p.n.e.

Harran był znaczącym ośrodkiem handlowym, prowadził wymianę z Tyrem, o czym pisze Pliniusz Starszy w swojej Historii naturalnej, XII 40.

Po upadku Niniwy miasto pełniło funkcję ostatniego punktu oporu dla króla Asyrii Aszuruballita II. Po dwuletnich walkach Harran został zdobyty.

W Haranie znalazła schronienie grupa filozofów z rozwiązanej w roku 529 Akademii Platońskiej. Rozwijane przez nich nauki dały początek sekcie haranitów, były swego rodzaju pomostem między starożytną Grecją a światem islamu.

W roku 1104 pod Harranem doszło do bitwy pomiędzy siłami nowo powstałych państw krzyżowców, księstwa Antiochii i hrabstwa Edessy, a Turkami seldżuckimi. Przegrana krzyżowców nadwątliła ich opinię jako niezwyciężonych.

Miasto utrzymywało swoje znaczenie aż do czasów zmierzchu kultury islamskiej; pod koniec XIX wieku na jego miejscu były już tylko ruiny.
Harran w źródłach biblijnych [edytuj]

Nazwa Charan pojawia się również w Biblii jako miasto w północnej Mezopotamii, w którym czasowo mieszkał Abraham i gdzie umarł jego ojciec, Terach, kiedy zatrzymali się po przybyciu z Ur. Najprawdopodobniej nazwa ta obejmowała całą okolicę, gdyż Charan wymieniono wśród narodów pokonanych przez królów Asyrii. Później Abraham posłał najstarszego sługę do swoich krewnych w tej okolicy, aby znalazł żonę dla jego syna Izaaka. Jakub, wnuk Abrahama, udał się do Charanu, aby uciec przed gniewem swego brata Ezawa i poszukać sobie żony wśród córek swego wuja Labana. Tu spotkał koło studni Rachelę[8]. W VIII w. p.n.e. król asyryjski Sancherib próbował zastraszyć Ezechiasza, króla Judy, chełpiąc się podbojami swych przodków, którzy zdobyli Charan i inne miasta; za panowania króla Hiskiasza miasto zbuntowało się przeciw Asyryjczykom, którzy jednak zdławili bunt i pozbawili miasto wielu przywilejów, przywróconych następnie przez Sargona II.

Niektórzy uczeni dopatrują się dowodów bytności biblijnych patriarchów w podobieństwie starych nazw okolicznych miejscowości do takich imion, jak Serug, Nachor i Terach . Podana w Genesis, 27:43 lokalizacja miasta – około dziewięciu godzin drogi od Edessy – i fakt, że miało być ono miejscem zamieszkania Labana, Izaaka i Jakuba, wskazują jednak, że jest to inne miasto, na północ od dzisiejszego Harranu.

Zdjęcia (17)

Komentarze (0)